Een apocalyptisch verhaal met een setting in Amsterdam, geschreven door een Nederlandse auteur. Toen ik dat las, was mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt! Toen het boek op mijn deurmat viel begon ik er vrijwel meteen in en vandaag vertel ik jullie wat ik van het boek vond!

Ik wil HarperCollins hartelijk bedanken voor het recensie exemplaar! 

Algemene gegevens
Titel: Op de rand van het niets
Auteur: Corinne Duyvis
Uitgeverij: HarperCollins
Aantal pagina’s: 352
Genre: Young Adult, Scifi

Het verhaal
Amsterdam, 2035

Terwijl een vernietigende komeet recht op de aarde afsnelt, wacht de zestienjarige Denise gespannen op het moment van de inslag. De gelukkigen zijn al vertrokken in ruimteschepen, op weg naar een nieuwe bestemming, maar vele andere families – inclusief die van Denise – hebben alleen recht op een plaats in een tijdelijke schuilkelder, waarna ze weer terug moeten keren naar de verwoeste oppervlakte.

Dan komt ze erachter dat op Schiphol een laatste ruimteschip staat dat nog niet vertrokken is. Wanhopig probeert ze een plekje op het schip te bemachtigen, maar de toelatingseisen zijn streng: iedere passagier moet zichzelf nuttig maken en een steentje bijdragen.

Voor Denise, die autistisch is, is dat extra moeilijk. Zal het haar lukken een plaats te veroveren of moet ze achterblijven op de straks onleefbare aarde?

Mijn mening
Ik was dus heel benieuwd naar dit boek, vooral omdat ik het heel cool vond om eens te lezen over een apocalyptisch boek dat zich in Amsterdam afspeelt, in plaats van de Verenigde Staten, wat toch meestal het geval is. Amsterdam is echt een beetje mijn thuis en ik ken het heel goed, dus daarom voelde het verhaal meteen heel dichtbij.

Het boek zit bomvol diverse personages. Dit is natuurlijk hartstikke goed, want het weerspiegeld onze samenleving, en al helemaal die van Amsterdam, de stad die bekend staat om diversiteit. In het begin moest ik er echter wel aan wennen. Ik vond het een beetje onrealistisch dat in de eerste paar hoofdstukken álleen maar diverse personages werden geïntroduceerd. Natuurlijk kan dit in het echt ook zo zijn, maar de kans leek me gewoon niet zo groot dat een autistisch meisje een zus heeft die transgender is én een drugsverslaafde moeder. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, het kán natuurlijk, maar ik had een beetje het gevoel alsof alle personages opeens divers waren.

Gelukkig kwam die balans later helemaal goed en vond ik het verhaal stukken realistischer. Ik vond het heel interessant om te lezen uit het perspectief van een autistisch meisje, vooral ook omdat de auteur zelf autistisch is. Dit maakt Denise een stuk betrouwbaarder vond ik.

Sowieso is het verhaal heel realistisch en geloofwaardig gebracht. Het speelt zich af in het jaar 2035 en is zodanig dichtbij dat je merkt dat het leven eigenlijk niet heel veel verschilt van het onze. Alleen heeft iedereen een soort apparaat, tabs genoemd, wat me deed denken aan een Apple watch en waar ze mee communiceren. Voor de rest is alles qua technologie niet heel anders dan het onze. Mede doordat het zo ‘dicht’ bij onze tijd afspeelt kon ik me goed inleven in de emoties van Denise en de andere mensen aan boord.

En de personages die ik niet mocht om bepaalde redenen, kon ik op een bepaalde manier begrijpen door hun beweegredenen. Iedereen wil zoveel mogelijk familieleden aan boord van het schip krijgen maar dat gaat nu eenmaal niet, en dat was heel frustrerend.

Al met al was dit boek heel realistisch en origineel bedacht, maar miste ik soms nog wel wat meer actie. Daarom las het boek niet zo snel weg soms, want in sommige delen gebeurde er nou eenmaal niet zoveel. Verder vond ik het heel tof om te lezen, en zou ik het helemáál geen probleem vinden als hier een vervolg op geschreven zou worden. Dat zou namelijk genoeg potentie hebben denk ik.

Op de rand van het niets krijgt van mij vier sterren!

Op de rand van het niets is voor €15,- als paperback te koop en voor €9,99 als ebook.

Hebben jullie dit boek van Corinne Duyvis gelezen? Wat vonden jullie ervan?