Het zal jullie vast niet ontgaan zijn dat Young Adult mijn favoriete genre is als het op boeken aankomt. Ik vind die boeken, samen met fantasy, het allerleukst om te lezen. Toch merk ik dat er een paar nadelen aan het lezen van veel YA verbonden zit. Natuurlijk maakt het dan niet minder leuk, maar ik wilde ze toch even benoemen en kijken of jullie er hetzelfde over denken!
1. Te hoge verwachtingen in de liefde
Nu heb ik natuurlijk een hele lieve vriend die tipt aan het niveau van de jongens in Young Adult boeken, maar voordat ik Audun had, had ik soms echt een beetje het gevoel dat YA mijn kijk op echte jongens onrealistisch maakte. Niemand was zo perfect als Warner, Will en Jem, Peeta, Four en ga zo nog maar even door. Vaak was ik teleurgesteld in jongens omdat ze mijn hoge verwachtingen niet konden overtreffen. Gelukkig is dat nu helemaal verleden tijd. 😀
2. Depressief worden als je je realiseert dat je leven nooit zo cool zal zijn als die van je favoriete karakter
Dit klinkt misschien een beetje overdreven, maar soms als ik badass boeken lees heb ik wel een beetje het gevoel van ‘ja hier zit ik dan met mijn saaie leventje’. Fictieve karakters hebben zulke coole levens (toegegeven: soms ook heel akelig) waar ik graag mee zou willen ruilen af en toe.
3. Langzaam alle leeftijden passeren waarop er spannende dingen gebeuren
Toen ik twaalf was, hoopte ik dat ik uitgenodigd zou worden voor Zweinstein. Toen ik veertien was hoopte ik dat ik zou ontdekken dat ik eigenlijk een zeemeermin ben. Toen ik zestien was, hoopte ik dat ik zou horen dat ik een verloren prinses was, toen ik achttien was werd ik al iets mismoediger en begon ik langzaam te realiseren dat al deze magische en fantastische dingen waarschijnlijk niet gingen gebeuren en maakte me dat best een beetje verdrietig. Nu ben ik 21 en ja, nog steeds is er niks magisch gebeurd. Dan maar lekker blijven lezen en opgeslokt blijven worden door al die fantastische verhalen.
Dit zijn de ‘nadelen’ die ik aan Young Adult kan verbinden, maar gelukkig is het voor de rest nog steeds
My Pink Fairytale 
Punt 3 herken ik wel… Tijdens het lezen van YA heb ik nog wel eens het gevoel van ‘had ik het maar anders gedaan als tiener’.
Vooral punt 3 ja 😮 Met mensen van 30,40,50 etc in boeken gebeuren altijd andere dingen… Al zitten daar ook nog wel eens hele leuke gebeurtenissen tussen (ruimtereizen als je SF leest bijvoorbeeld :D).
Dat klopt ook inderdaad! Dan is er nog hoop voor me haha
Punt drie vooral ja! Hmmm … dat wordt een boek schrijven met oudere hoofdpersonen, maar wel al die coole dingen! Wat als de moeder van Katniss vrijwillig mee had mogen doen in plaats van haar kinderen? Wat nou als de koning een nieuwe vrouw zoekt in plaats van de hoofdprins? En wat nou als je magische krachten kunt ontdekken op je 30e en je kan laten omscholen op Hogwarts?
Klinkt geweldig dit!!
Omscholen op Hogwarts!😂
Punt 1!!!!!!
Xxx
Marit
Perfecte jongens vind ik zelf dus een afknapper in (fantasy) YA. Want ten eerste: zo zijn ze niet. En ten tweede: zo wil je ze ook niet. Je wilt iemand die ook eens eerlijk is tegen je. Niet iemand die je op een voetstuk plaatst. Niet iemand die alleen maar met zijn uiterlijk bezig is en van jou ook die hoge onrealistische verwachtingen heeft.
Maar goed, YA heeft me nooit kunnen bekoren. Harry Potter is dan ook een kinderboek. En eerlijk gezegd: elke leeftijd heeft spannende dingen die kunnen gebeuren en die ook nog eens echt zijn. Afstuderen. Je eerste echte baan. Je eerste huis. De eerste keer een bed kopen met je partner (is ook echt spannend, geloof me). Je eerste huisdier als volwassene (of kind, net wat je wil).
Hier nog een YA fan die daardoor soms baalt van de perfecte levens en mannen in boeken (niet alleen YA) en ja, ik ben al ver verwijderd van de tienerjaren. Nu is het vooral terugdromen.