Dwaaleiland – Melissa de la Cruz

Ik moet me ten eerste even verontschuldigen voor mijn lange afwezigheid.. Zoals sommige van jullie weten ben ik twee weken op vakantie geweest in Kroatië en kom ik vanavond weer thuis in Nederland. Ik heb op vakantie best een heftige keelontsteking en buikinfectie gehad, waardoor ik even geen puf had om artikelen online te zetten (en ook geen internetverbinding). Maar daar lezen jullie later meer over! Vandaag heb ik weer een recensie voor jullie, namelijk die van Dwaaleiland.

Algemene gegevens
Titel: Dwaaleiland
Auteur: Melissa de la Cruz
Uitgeverij: Best of YA
Aantal pagina’s: 255
Genre: Sprookjes
Serie: Dwaaleiland #1

Het verhaal
Jaren geleden zijn de schurtken uit het koninkrijk Auradon verbannen naar Dwaaleiland. Een koepel om het eiland heen verhindert het gebruik van magie. Terwijl Malafide, Jafar, Cruella en de boze koningin terugverlangen naar hun hoogtijdagen als gemene magiërs, weten hun kinderen niet beter dan dat ze leven in een donkere, sobere en vooral slechte wereld. En daar gedragen ze zich ook naar. Mal terroriseert iedereen die te dicht in haar buurt komt, om maar net zo angstaanjagend te zijn als haar moeder Malafide. Jay steelt alles wat los en vast zit, hopend dat hij eens een grote slag slaat voor zijn vader Jafar. Evie wil even mooi zijn als haar moeder, die elke dag voor de spiegel staat en Carlos zorgt ervoor dat er niets met de bontjassen van Cruella gebeurt. Wanneer Mal Carlos dwingt om een groot feest te geven, gebeurt er iets vreemds. Is het mogelijk dat er weer magie is op Dwaaleiland…?

Mijn mening
Toen ik aan dit boek begon, vond ik het moeilijk in te schatten wat ik nou eigenlijk verwachtte. Een verhaal geschreven voor Disney klinkt natuurlijk geweldig, maar ergens was ik ook wel een beetje bang dat het daardoor tegen zou vallen.

Wat me als eerste opviel is dat de schrijfstijl erg kinderlijk was. Eerst ergerde me ik daar een beetje aan, maar later vond ik het wel te accepteren omdat Disney natuurlijk in eerste instantie sprookjes zijn (die wij als volwassenen natuurlijk nog net zo leuk of zelfs leuker vinden, maar dat terzijde).

Het verhaal is echt heel Disney-achtig geschreven, met Disneyachtige grapjes en uitspraken. Dat kon ik echt waarderen, want ik kreeg echt dat nostalgische gevoel dat je hebt als je weer een Disneyfilm kijkt. Ook las het verhaal snel door en had ik het boek eigenlijk zo uit.

Toch vond ik de gebeurtenissen in het boek allemaal maar een beetje zo-zo. Het was naar mijn mening helemaal niet spannend, en ook de uitkomst van de missie van de hoofdpersonen vond ik eigenlijk gewoon slap.

Het is dus een vermakelijk boek om even tussendoor te lezen, maar het is geen boek dat me lang bij zal blijven. Wel ben ik benieuwd naar de film die bij dit boek hoort, Descendents. Deze film gaat verder waar het verhaal van Dwaaleiland ophoudt, en daar ben ik natuurlijk wel nieuwsgierig naar! Ik geef Dwaaleiland drie sterren.

3 sterren