Op het moment dat ik dit schrijf zit ik letterlijk te stuiteren op mijn stoel. Ik ben er van overtuigd dat dit echt één van de mooiste dagen uit mijn leven is tot nu toe. Ik heb namelijk net te horen gekregen dat ik ben geselecteerd om op uitwisseling te gaan in Ierland!!

29 januari 2016 zal bij mij de boeken in gaan als een hele bizarre, maar geweldige dag. Het begon vrij normaal: ik stond om half negen op en deed de gebruikelijke dingen. Rond half elf ging ik naar de VU om mijn tentamen filosofie te maken. Dat ging nog beter dan verwacht, en om drie uur stond ik weer buiten de tentamenhal.

Sanne, Iris, Amy en ik besloten wat te gaan drinken op het Zuidplein, om te ‘vieren’ dat we het tentamen overleefd hadden. Sanne wist al dat ze geselecteerd was voor haar tweede keus, Emory University in de USA, maar Iris, Amy en ik hadden nog niks gehoord.

Terwijl we daar over aan het praten waren in de metro, ging Amy kijken of ze al een mailtje had ontvangen. En ja hoor, precies op het moment dat we uit de metro stapte, riep ze dat ze een mail had van de VU. Amy is geselecteerd voor East Anglia University in Engeland!

Op dat moment zag ik ook dat ik een gemiste oproep had van een onbekend nummer. Ik had al een beetje een voorgevoel over wie het zou zijn, want ik had namelijk woensdag een proefdag gedraaid bij een koffietentje vlakbij de VU, waar ik graag wilde werken. Gelukkig had het meisje aan de telefoon goed nieuws: ik was aangenomen!

Nu wisten twee van ons dus dat ze geselecteerd waren, en twee van ons wachtten nog vol spanning af. We wisten dat het eraan zat te komen, en hoopten heel erg dat we het nog voor het weekend te horen zouden krijgen.

Nadat we wat gedronken hadden namen we afscheid van elkaar en toen Amy en ik samen op de metro stonden te wachten, refreshte Amy nog mijn mailbox (ik had op haar telefoon ingelogd want mijn MB’s waren op). Ik zag het al aan haar gezicht, en ze draaide het schempje naar me toe: ‘je hebt mail.’

Echt, ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest, en in die paar seconden schoot er echt van alles door me heen. Alle emoties kwamen voorbij, en ik bleef maar tegen mezelf zeggen: ‘niet teleurgesteld zijn als het niet zo is’.

Met trillende handen opende ik het mailtje, en toen zag ik het mooiste wat ik ooit heb gezien (figuurlijk dan):

JAAAA, ik ben geselecteerd voor de University of Limerick in Ierland!! Mijn eerste keus!! Echt, ik ben volgens mij nog nooit zó blij en opgelucht geweest in mijn leven. Daar stond ik dan met Amy, half te springen op het metrostation. Amy was ook zo blij en enthousiast voor me, dat vond ik heel lief. ❤

In de metro heb ik volgens mij wel vijf mensen gebeld om het nieuws te vertellen: mijn moeder, mijn vader, mijn zusje, Sanne en thuis ook nog mijn opa. Ze waren allemaal ontzettend blij voor me en langzaam aan begint het tot me door te dringen dat ik écht mag gaan.

Ik moet er wel bij zeggen dat het nog niet 100% zeker is, ik moet namelijk nog toegelaten worden op de University of Limerick zelf. Maar die kans is gelukkig behoorlijk groot. Nu kan ik gaan wegdromen over wat ik daar allemaal wil zien en bezoeken. Ik hoop dat ik heel veel van Ierland, Schotland en Engeland kan gaan zien in die vijf maanden.

Natuurlijk ben ik meteen het internet op gegaan en heb de meest mooie plaatjes gevonden van Limerick:

De universiteit en de campus. Wat een prachtige omgeving! 

Natuurlijk kunnen jullie de komende maanden af en toe een artikel verwachten over de ontwikkeling en voorbereiding van mijn semester abroad. Ik zal jullie in ieder geval op de hoogte houden. Voor nu: ik ga even keihard genieten van dit heerlijke gevoel!