Afgelopen vrijdag was een spannende dag op werk: Julie Kagawa kwam namelijk langs om boeken te signeren! Hoewel ze nog naar twee andere boekhandels ging die dag, was het bij ons toch nog best druk! Nadat Julie alle boeken had gesigneerd was er nog wat tijd over en mocht ik haar wat vragen stellen. Superleuk natuurlijk. Ik heb de vragen voor jullie vertaald en uitgewerkt, en haar antwoorden kunnen jullie hieronder lezen!
Een nieuw boek van één van mijn favoriete schrijfsters! Ik was heel blij toen ik hoorde dat Julie Kagawa een nieuwe serie aan het schrijven was, gebaseerd op Japanse mythologie en draken. Aangezien ik bijna alle boeken van Julie Kagawa gelezen heb, en ze ook allemaal leuk vond, had ik hoge verwachtingen van Schaduw van de Vos. Werden deze verwachtingen waar?
Het vierde deel van de Talon saga was zo’n boek waar iedereen op zat te wachten, al helemaal na de enorme cliffhanger van het derde deel. Over Strijder heb ik best wel wat te zeggen, maar ik kan mijn mening niet goed genoeg duidelijk maken als ik alles spoiler vrij moet houden. Daarom heb ik vandaag iets anders: een recensie mét spoilers. Als je het boek nog niet gelezen hebt (en dat wel van plan bent) raad ik je aan om niet verder te lezen. Voor mensen die het boek wel gelezen hebben: ik ben benieuwd of jullie het met me eens zijn!
Ik wil HarperCollins bedanken voor het recensie exemplaar!
Het derde deel van de spannende Talon saga, een verhaal over draken die in onze wereld leven, leende ik van Sanne. Ik durfde er steeds niet in te beginnen omdat ik van een aantal mensen gehoord had dat het einde hen kapot gemaakt had. Maar toen Strijder, het vierde deel, op de deurmat viel móest ik wel in Jager beginnen. Was het het waard? Of ben ik net als sommige anderen kapot gemaakt?
Pupil las ik deze zomer en Julie Kagawa wist mij toen opnieuw te betoveren met haar levendige fantasie en heerlijk vlotte schrijfstijl. Van Sanne kon ik het tweede deel lenen, die ik ook weer snel uitlas. Vond ik het tweede deel van de Talon saga net zo goed als de eerste?
In Kroatië heb ik heel veel boeken gelezen die heel hoog op mijn TBR stonden, maar waar ik op een of andere manier nog niet aan toegekomen was. Pupil was daar één van. Ik werd betoverd door de mooie kaft en kocht hem daarom, maar na bijna een jaar las ik hem pas. Waarom ik dat niet heb gedaan snap ik niet, want wat is dit een geweldig boek!
Toen ik het boek De IJzerlegendes van Julie Kagawa voor mijn BAK-lootje kocht, wilde ik het heel graag zelf lezen. Dat is natuurlijk niet zo netjes, maar gelukkig kon ik het boek toevallig lenen van een vriendin. De IJzerlegendes vertelt korte verhalen tussen de normale boeken van The Iron Fey door. Voor degene die NimmerNimmer niet willen verlaten is dit dus een perfecte oplossing!
Voor dat de maand december aanbrak, had ik geen idee van de Boekenadventkalender die Emmy organiseert op haar blog, maar nu is het bijna niet meer weg te denken uit boekblogland! Ik deed mee aan het lootjes trekken (ook voor het eerst) en na twee weken zoeken, heb ik dan toch mijn cadeautje af..
30 oktober was het dan eindelijk zo ver: de signeersessie van Julie Kagawa bij Boekhandel Stevens in Hoofddorp! Voor mij is Hoofddorp helemaal niet ver (ongeveer een halfuurtje met het OV) én ik was die dag vrij van school. De keus was dus snel gemaakt en ik mailde snel naar Boekhandel Stevens om me aan te melden. De signeersessie was ontzettend leuk en hoewel het maar een uurtje duurde, wilde ik er toch een kort verslagje van schrijven.
De afgelopen weken hebben jullie kunnen lezen wat ik van De IJzerkoning (#1) en De IJzerprinses (#2) vond. Over de eerste twee delen van de Iron Fey series was ik laaiend enthousiast. Ik was dus heel benieuwd hoe het derde boek me zou bevallen (lees: het laatste boek wat uit Meghans perspectief is geschreven). En ja, ook dit boek stelde me niet teleur.
My Pink Fairytale 