Vandaag is het 5 december en dat betekent dat vanavond heel veel kinderen met spanning zitten te wachten tot Sinterklaas bij hen op bezoek komt. Sinds mijn zusje en ik allebei het geheim van Sinterklaas weten, vieren wij thuis helaas geen Sinterklaas meer, of we doen het heel klein. Vroeger pakten mijn ouders enorm uit en Sinterklaas was voor mij dan ook een van de mooiste tijden van het jaar.
Sinterklaas werd bij ons thuis altijd uitgebreid gevierd. We gingen altijd naar de intocht van Sinterklaas en zijn pieten in het dorp, waar we dan handenvol pepernoten kregen en zoveel mogelijk probeerde op te eten. Die avond begon de pret pas echt, want we mochten in het weekend onze schoen zetten. Elke avond stopten we er wel iets bij: een wortel voor Americo, een tekening voor Piet of ons verlanglijstje voor Sinterklaas. We zongen een paar liedjes uit volle borst en daarna was het toch echt tijd om te gaan slapen.
De volgende ochtend stonden mijn zusje en ik altijd super vroeg bij het bed van mijn ouders, want er zat wat in onze schoen!!!! Mijn ouders konden in de weekenden dat Sinterklaas in Nederland was niet echt uitslapen, haha. De cadeautjes werden vervolgens op bed uitgepakt en daarna gingen we er altijd gelijk mee spelen. Dus, toen ik een keer een make-up setje in mijn schoen kreeg, kreeg het hele gezin om half 7 ’s ochtends een make-over. En als we een film in onze schoen kregen ging de televisie natuurlijk meteen aan.
Maar op 5 december was het écht feest. Want dan kwamen de opa’s en oma’s op bezoek en zongen we uit volle borst Sinterklaasliedjes tot dat er werd aangebeld. Gillend renden Valerie en ik dan naar de deur, maar we troffen elk jaar iets anders aan. Eén jaar stonden de zakken cadeautjes voor de deur, een ander jaar lag er een brief in de brievenbus dat de pieten van Sinterklaas de zakken ergens in het huis hadden verstopt. Weer een ander jaar werd mijn moeder door Sinterklaas gebeld dat hij de zakken cadeautjes in de auto had gelegd. Je kon het zo gek niet bedenken, of het gebeurde bij ons. Eén jaar kwam Sinterklaas zelfs op bezoek met twee van zijn pieten!
Het was altijd een fantastische middag vol cadeautjes, Sinterklaasliedjes, pepernoten en gezelligheid. De mooiste cadeautjes die ik me kan herinneren zijn het Polly Pocket winkelcentrum, Sims2, ZooTycoon, heel veel knutselspullen, een prinsessenjurk en natuurlijk boeken!
De katten hadden ook een geweldige middag, want zij kwamen terecht in een paradijs van inpakpapier waar ze vervolgens de hele middag verstoppertje speelden.
Ik heb in ieder geval hele gelukkige herinneringen aan Sinterklaas vieren! We hebben ook nog een jaar surprises gedaan, maar langzamerhand werd Sinterklaas steeds minder gevierd en gingen we in de plaats van Sinterklaas Kerstmis steeds uitbundiger vieren. Dat is nu nog steeds zo en ook heel erg leuk en gezellig!
Voor degene die nog wel Sinterklaas vieren: heel veel plezier vanavond, of misschien heb je het afgelopen weekend al gevierd. Ik hoop dat jullie lief zijn geweest en niet de roe krijgen. Of meegenomen worden naar Spanje. Al is dat volgens mij nog niet zó’n straf… 😉
Hoe vierden / vieren jullie Sinterklaas?
My Pink Fairytale 
Door de familie werden we bijeengeroepen, zodat we met de hele familie in de woonkamer zaten. Dan begonnen we te zingen. Mijn hartslag ging op dat moment al omhoog, want je wist dat er geklopt zou worden. 5 hele zakken vol cadeaus! Prachtige tijd.
Tot ik 6 was bezorgde de sint de kadootjes via de buren. Daarna gingen we al vrij snel over naar kerst vieren. Ik kan me alleen nog herinneren dat ikzelf meeging om mijn kadootje voor de laatste sint-viering zelf uit te zoeken, want ehm… nou ja, het was me vrij snel duidelijk hoe de vork in de steel zat en dat had ik mijn ouders ook meegedeeld. Dat kado was een make-up pop, waar je ook het haar van kon stylen. Ik was heel blij toen ik het uitpakte. En ik heb er zeker een weekend mee gespeeld. En daarna … meh, aan de kant geschoven en weer gewoon mijn Lego en Playmobiel gepakt XD. Nog voor de zomer was de make up pop bij de schoolmarkt terecht gekomen. Wat ik daarvan geleerd heb is dat ook kadootjes waar je erg naar uitkijkt, enorm teleur kunnen stellen.
De beste herinneringen heb ik dan ook aan zelf meedoen aan de viering bij gezinnen met jonge kids. Niet de kado’s die ik kreeg, of hoeveel ik kreeg of de pepernoten of snoepgoed, maar de gezichtjes van kinderen die mij dondersgoed kenden, die toch alleen maar Piet zagen 🙂
Verder is Sinterklaas niet echt mijn ding, zeg maar. Er staat me iets tegen met het grote complot richting de kleintjes. En dat iedereen, ook ik, daar maar aan mee moet doen, terwijl ik anders juist altijd zo gebrand ben op eerlijkheid.
Leuk geschreven