The Script – Freedom Child | Track by Track Review

Al jarenlang ben ik enorm fan van The Script, een rockband uit Ierland die de meeste van jullie ongetwijfeld zullen kennen. Ik ken bijna al hun liedjes van voor naar achter en weer terug uit mijn hoofd, ging naar hun concert in de Ziggo Dome en luister hun liedjes oneindig vaak. Afgelopen zaterdag bracht The Script een nieuw album uit, genaamd Freedom Child. Ik was gelijk fan van het album en het leek me heel leuk om elk liedje afzonderlijk te bespreken in de vorm van mini-reviews!

Image result for freedom childEerst even kort over de cover: ik vind hem zo prachtig! De vleugels in led verlichting, de liedjes die je op de uithangborden ziet staan als je goed kijkt, de kleurcombinatie van roze en blauw en de wolkenkrabbers op de achtergrond, wauw!

 

Ik zal elk liedje kort bespreken en daarna een cijfer geven!

1. No Man is an Island
Het eerste nummer op het album vind ik meteen een typisch liedje van The Script. Niet te ruig maar wel heel stoer in vergelijking tot sommige ballads, en ook lekker catchy. Ja, dit is zeker een nummer dat ik vaker ga luisteren! (7/10)

2. Rain
Dit nummer heeft The Script al eerder uitgebracht en kende ik dus al. Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik hem voor het eerst op de radio hoorde, niet eens door had dat het The Script was! Het is echt een typisch top40 liedje, en het stukje vóór het refrein deed me eerst stiekem een beetje denken aan Shawn Mendes haha, maar ik vind het nummer wel echt heel leuk. Hij blijft ook lekker hangen! (8/10)

3. Arms Open
Een nummer dat rustig begint, en waar een hele mooie opbouw in zit. Het refrein is iets luider, maar juist de combinatie tussen dat rustige en iets luidere past heel goed bij dit nummer. Ik vind dit nummer echt perfect als soundtrack bij een romantische film haha. Wel is de tekst een beetje veel van hetzelfde (‘My Arms are Open’ wordt bijna constant gezongen in het refrein). (7/10)

4. Rock the World
Dit is weer heel iets anders dan het vorige nummer, want dit is echt meer rock! Ik vind het een heel fijn nummer waar ik bijna niet op kan stilzitten. Dit is echt het perfecte nummer om keihard in de auto mee te zingen. Ook zit er weer een fijn rapstuk in net zoals bij Hall of Fame (‘be students, be teachers, be politicians, be creatures). Ik ben fan van dit nummer! (8/10)

5. Mad Love
Dit nummer vind ik eigenlijk niet echt een The Script nummer. Het klinkt heel popachtig met veel autotune, wat prima kan zijn, maar wat ik bij The Script eigenlijk wel jammer vind. Hun kracht ligt namelijk echt bij het gebruik van hun gitaren, piano en drums vind ik. Het nummer is alsnog wel catchy, maar behoort niet tot mijn favorieten. (6/10)

6. Deliverance
Wat ik bij het vorige nummer zei over de autotune, is bij Deliverance eigenlijk nog veel erger. Daarnaast vind ik dit nummer ook niet catchy en het ritme van de tekst voelt heel onlogisch bij de muziek. Nee, dit nummer vind ik helaas niet zo geslaagd! (5/10)

7. Divided States of America
Dit is echt een heel sterk nummer. Niet alleen de melodie is catchy en krachtig, de tekst is dat nog meer! Het gaat over Amerika dat steeds meer verdeeld raakt, en dat dat impact heeft op de hele wereld. We moeten onszelf juist verenigingen anders zullen we ten onder gaan. Ik vind dit nummer echt heel erg goed. Ik vind het echt een typisch The Script nummer en hij blijft echt hangen. (9/10)

8. Wonders
Wonders begint rustig, maar heeft ook weer een opbouw naar steeds weer iets ruiger. Ik vind dit nummer moeilijk te beoordelen. Het is wel een leuk liedje, maar ik vind het dus écht niet iets voor The Script. Het refrein lijkt wel op iets wat Pitbull of Sean Paul gemaakt zou kunnen hebben! De coupletten vind ik dan wel weer heel mooi. Lastig! (6,5/10)

9. Love not Lovers
Jaaa dit is The Script hoe ik ze het liefst hoor! Mooie muziek, mooie tekst en ook nog eens lekker meezingbaar (is dat een woord?). De elektrische gitaar is goed aanwezig in dit nummer maar alsnog is het zeker niet té rock. Ik ben fan! (9/10)

10. Eden
Eden is een vrolijk up tempo nummer wat aan alle kanten positiviteit uitstraalt. Verder vind ik het moeilijk om een mening hier over te vormen, omdat ik er niet echt een mening over heb. Ik vind het meer ‘gewoon’ een leuk nummer, maar niet echt spraakmakend of iets dergelijks. (6,5/10)

11. Make Up 
Hier hoor je ook echt weer goed dat het The Script is die in dit nummer eigenlijk een beetje terug gaat naar hun basics. Geen poespas; rustige muziek, de elektrische gitaar, de prachtige stem van Danny en een mooie tekst waar je echt iets aan hebt. Zulke nummers vind ik ook heel fijn en ik ben blij dat er in ieder geval één daarvan op dit album staat. Less is more! (7/10)

12. Written in the Scars
Toen ik de titel van dit nummer las verwachtte ik een prachtige gevoelige ballad, maar het is heel iets anders! Het is echt een rockliedje, maar verder vind ik hem niet heel bijzonder. (6/10)

13. Awakening
Awakening is een korte instrumentale pauze van 47 seconden met een mooie opbouw. Los is de intro niet zo bijzonder, maar hij sluit echt per-fect aan bij het volgende nummer, Freedom Child.

14. Freedom Child
Oooo wat sluiten ze af met een heerlijk nummer! Freedom Child is een heel catchy en vrolijk liedje wat vanaf het begin al leuk is. En hier hoor je ook meerdere malen de albumtitel terugkomen (‘Dont let them take your freedom, child’) Freedom Child is echt zo’n inspirerend nummer die je vertelt dat je je dromen moet najagen en je niet door anderen moet laten tegenhouden. Dit is echt een perfect liedje voor een concert, om lekker op mee te schreeuwen en springen. (9/10)

De favorieten van dit album zijn voor mij absoluut Freedom Child, Rain, Divided States of America, Rock the World en Love not Lovers. Ik vind het album over het algemeen echt heel erg leuk en ben weer zó blij dat er nieuwe liedjes van The Script zijn. Hier heb ik zo lang op gewacht! Er zitten ook wel een aantal nummers bij die ik minder geslaagd vind, maar gelukkig zijn dat er aanzienlijk minder dan de nummers die ik wel heel gaaf vind. Dit album gaat de komende dagen zeker op repeat!

Heb jij Freedom Child al geluisterd en wat zijn jouw favoriete nummers?

7 gedachten over “The Script – Freedom Child | Track by Track Review

  1. Ohhhh ik vind Mad Love ook niks. Rock The World en Eden vind ik ook niet echt leuk. Toen ik Freedom Child (album) voor de eerste keer luisterde, vond ik het echt wel leuk. Maar bij de tweede keer vond ik hem in zijn totaliteit wat saai worden. De nummers los zijn echt tof, maar ik zou dit album niet op repeat zetten. Dan ben ik snel uitgeluisterd. Dit had ik overigens ook bij No Sound Without Silence na een paar keer luisteren.

  2. Ohhhh Mad Love vind ik ook niks. Eden en Rock The World vind ik ook niet zo leuk. Toen ik het album voor de eerste keer luisterde vond ik hem echt heel tof, maar bij de tweede keer werd hij al wat saaier. De nummers op zichzelf zijn leuk, maar het album is in zijn totaliteit best saai na een paar keer luisteren. Ik zal hem dan ook niet snel op repeat zetten. Dan ben ik snel uitgeluisterd. Dit had ik overigens ook met No Sound Without Silence na een paar keer luisteren.

  3. Mooie recensie. Je zou deze over een tijdje weer terug moeten lezen en kijken hoe je er dan naar luistert. Vaak, althans dat heb ik, groeien nummers naarmate je ze vaker beluistert. Of is het tegenovergestelde het geval. Muziek kan mooie dingen met iemand doen. Het is een prachtig instrument om gevoelens te ‘pakken’ en in te lijsten op een plek waar niemand bij kan, behalve jijzelf.

      1. Vast haal je dan ook weer andere dingen uit de liedjes. Blijken de songteksten nog gaver en ‘dieper’ dan je in eerste instantie dacht. Of blijken de melodieën nog ingenieuzer. Veel luisterplezier.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s