Boekenbloggers recenseren boeken. Nouja, de meeste dan. En dat is leuk! Het leuke aan het recenseren van boeken is het delen van je mening met je lezers. Ik vind het heerlijk om in een recensie te vertellen waarom ik een boek geweldig vond, of wanneer ik het gevoel heb dat er nog meer uit het verhaal gehaald had kunnen worden. Het is super om mensen een boek aan te raden, of te lezen bij de comments dat andere boekenliefhebbers een boek net zo gaaf vonden als jij. Maar toch vind ik recenseren helemaal niet zo makkelijk. Sterker nog, soms vind ik het hartstikke moeilijk! Vandaag geef ik je 5 redenen waarom het recenseren van boeken soms best lastig kan zijn.

1. Je moet altijd een mening hebben 
Erg leuk als je een boek leest en gaat recenseren, maar dat moet je er wel iets over te zeggen hebben. En bij sommige boeken voel ik gewoon niet echt de drang om er iets zinnigs over te melden. Soms is het gewoon zo dat ik een boek ‘wel leuk’ vond, maar niet echt kan onderbouwen waarom ik dat vond. Maar je kan natuurlijk moeilijk in je recensie zetten: ik vond dit boek gewoon wel leuk. Einde. Dat brengt me bij het volgende punt, namelijk…

2. Je moet je mening altijd kunnen onderbouwen
Natuurlijk gebeurt het wel eens dat je een boek gewoon niks vond (heb je dat woord ‘gewoon’ weer, haha), maar dat je niet goed weet waarom niet. Als dit boek van jezelf is dan kun je ervoor kiezen om het dan maar niet te recenseren, maar als je het boek van een uitgeverij of auteur als recensie exemplaar hebt gekregen, moet je natuurlijk wel een recensie plaatsen met een goede onderbouwing. Zelf neem ik hiervoor dan een aantal dagen de tijd om over het boek na te denken. Ook lees ik dan recensies van andere bloggers en daar haal ik vaak inspiratie uit. Het is heel fijn als een andere blogger precies uitlegt wat jij voelt, maar waar jij zelf nog niet je vinger op had kunnen leggen.

3. Het sterrensysteem
Zelf werk ik vanaf mijn eerste recensie met een systeem van 1 tot en met 5 sterren. Bij één ster vond ik het boek verschrikkelijk, bij 5 sterren is het één van de beste boeken ooit gelezen. Sommige bloggers geven ook halve sterren, en soms ben ik wel een beetje jaloers op hen. Ik zou namelijk ook zo vaak een boek 3,5 ster willen geven bijvoorbeeld. Maar omdat Goodreads dit ook niet deed, heb ik daar vanaf het begin aan voor gekozen om ook alleen maar met hele sterren te werken. Dat is soms nog best lastig! Als ik een boek bijvoorbeeld drie sterren wil geven, denk ik soms ‘ja maar x gaf ik ook 3 sterren en die vond ik wel iets beter/slechter’, waardoor ik weer ga twijfelen haha. De struggle!

4. De manier van recenseren
Ook als je wél iets zinnigs hebt te zeggen over een boek kan het recenseren nog lastig zijn. Want in welke vorm ga je de recensie gieten? Gebruik je tussenkopjes? Opsommingen? Hoeveel foto’s? Spoilers? Een informele of formele toon? H e l p.

5. Vergetelheid 
Dit is niet eens een teken dat het boek geen goede indruk op me heeft gemaakt, maar soms vergéét ik gewoon wat ik over het boek wilde zeggen. Aantekeningen maken onder het lezen helpt, en dat doe ik ook wel, maar ik vind het ook irritant om altijd maar met een notitieboekje te lezen en telkens dingen op te schrijven, want dan kom ik ook niet echt lekker in het verhaal. Ook vergeet ik de mooie quotes op te schrijven die ik wil onthouden en ja, ik faal hier gewoon in oké. *huilt*

Maarrrr, hoe erg ik ook klaag, ik vind het nog steeds héél erg leuk om te recenseren! En wel om de volgende redenen:
– Door te recenseren onthou ik langer wat ik van een boek vond
– Ik ben dol op het enthousiasmeren van mijn lezers!
– Het is gewoon leuk! Anders zou ik het niet doen toch?
– Reacties op recensies van mensen die hetzelfde denken (of juist niet, even leuk!)
– Er is geen recensie zonder een boek. En een boek moet gelezen worden. En lezen is LEUK. Dus dat.

Dusja, eigenlijk mogen we niet klagen. Wij als boekenbloggers mogen fantastische verhalen lezen en daar onze mening over op internet zetten. En die mening wordt dan gelezen door mensen die net zo van boeken houden als jijzelf. Dat is geweldig toch?

Herken jij je in deze punten?