“Kijk maar uit dat je niet verliefd wordt op iemand uit Ierland!” kreeg ik vaak lachend te horen van familie en vrienden als ik vertelde dat ik een semester in het buitenland zou gaan studeren. Want dat hoorde je toch altijd bij programma’s als All You Need Is Love en Grenzeloos Verliefd? Ik wist nooit zo goed hoe ik op die opmerkingen moest reageren, want hoe kon ik nou weten hoe mijn semester abroad ging verlopen? Maar vier maanden later was ik weer in Nederland, en als mensen aan me vroegen hoe het was moest ik toch bekennen: “Ik ben verliefd geworden. Op iemand uit Noorwegen.”
Maar hoe ging dat dan precies? Eigenlijk is het nogal een gek verhaal en hoef ik er niet per se veel over te vertellen, maar in een notendop: ik zat in een relatie toen ik naar Ierland vertrok, kwam er vrij snel achter dat dat voor mij niet werkte en beëindigde die relatie, en vrij snel daarna besefte ik me dat ik verliefd werd/was op Audun! Dit speelde allemaal rond de maanden oktober, november en december, en vanaf 2 december zijn we echt een ‘stel’. Maar, toen begon de echte uitdaging pas. Want waar Audun en ik in Limerick twee minuten van elkaar vandaan woonde, wonen we in het echte leven 14 uur autorijden van elkaar vandaan.

Toen ik nog in Ierland was vond ik het dan ook best wel ‘eng’ dat ik zo verliefd was, want stel dat het totaal niet zou werken als we weer terug waren in ons eigen leven? Maar aan de andere kant had ik ook zoiets van niet geschoten is altijd mis en zo gingen we dus allebei terug naar ons eigen land, maar wel al met twee geplande tripjes naar elkaar op de planning!

Ik denk dat dat ook wel belangrijk is als je elkaar niet vaak ziet: zorg dat je iets hebt om naar uit te kijken! Zo proberen Audun en ik al een datum voor onze volgende trip te plannen voordat we weer ‘gescheiden’ worden (haha, dat klinkt zo dramatisch!). Voordat we allebei uit Ierland vertrokken hadden we bijvoorbeeld allebei al tickets geboekt om elkaar te komen opzoeken.

Het was wel spannend hoor, om hem begin januari in Nederland te zien. Hij kwam toch maar zo ineens mijn leven binnen, terwijl ik hem daarvoor natuurlijk alleen nog maar aan Ierland had gekoppeld. Ik was dan ook best een beetje zenuwachtig toen ik bij de aankomsthal op Schiphol stond te wachten, want wat als het helemaal niet leuk zou worden? Of als we zouden merken dat we eigenlijk helemaal niet zo goed bij elkaar pasten?

Gelukkig bleek het tegendeel waar en heb ik juist het gevoel dat we elkaar in de periode na Ierland pas ‘echt’ hebben leren kennen. In Ierland was het leven natuurlijk heel anders en misschien gedraag je je daardoor ook anders. Maar de twee keer dat Audun in Nederland is geweest en die ene keer dat ik in Noorwegen was ben ik er juist achtergekomen dat Audun nóg veel leuker is dan dat ik dacht haha.

En het allerbelangrijkste natuurlijk: als je zo gek op elkaar bent als wij zijn, dan is de afstand het dubbel en dwars waard! Ik zweef nog steeds op een roze wolk en de dagen dat we bij elkaar zijn, zijn altijd fantastisch. Ik vertrouw Audun honderd procent (en ik hoop/denk hij mij ook, haha) en ik ben gelukkig niet jaloers, dus eigenlijk is de afstand helemaal niet zo stressvol. Natuurlijk is het soms (vaak) wel super frustrerend als je bij elkaar wilt zijn en het kan niet, en ik mis hem ook behoorlijk, maar ik heb genoeg leuke herinneringen om aan terug te denken zodat ik toch weer snel een glimlach op mijn gezicht heb. En tegenwoordig is het hartstikke makkelijk om met elkaar in contact te zijn via Facetime.

Het is nu even lastig met geld, want ik ben onlangs verhuisd en heb dus nog even geen geld om Audun op te zoeken in Bergen, waar hij studeert. Een ticket is toch al gauw €150 en dat heb je natuurlijk niet altijd beschikbaar. Gelukkig komt hij midden maart sowieso weer naar Amsterdam, en dan gaan we ook een weekendje naar Brussel! Daar woont namelijk een vriendinnetje van ons die we in Ierland hebben ontmoet, en er komen ook een heleboel andere mensen van ons semester abroad naar Brussel. Superleuk dus, daar kijk ik al enorm naar uit!

Het meeste kijk ik uit naar de zomervakantie, waar we veel meer tijd hebben om elkaar op te zoeken. Hopelijk kunnen we elkaar dan ook langer achter elkaar zien, want ik heb nog nooit gehad dat ik Audun ‘zat’ was na vijf dagen bij hem te zijn haha.

Wat de toekomst betreft weet ik nog niet hoe het zal lopen, maar ik ben er van overtuigd dat we samen een oplossing zullen vinden waardoor we elkaar blijven zien. En als we voor echt langere tijd bij elkaar blijven (wat ik hoop!) dan zullen we tegen die tijd wel gaan kijken naar permanenter verblijf. Maar dat is nog wel iets verder weg!

Zo, een heel verhaal haha, maar dit is nu zo’n groot onderdeel van mijn leven dat ik het leuk vond om met jullie te delen!

En omdat ik weet dat Audun mijn blog ook leest (via een vertaalmachine natuurlijk): jeg elsker deg veldig mye kjæresten min!

Hebben jullie wel eens een lange afstandsrelatie gehad? Hoe heb je elkaar toen leren kennen? Ik ben benieuwd!