The Graces is een boek wat de afgelopen maanden ontzettend gehypet is in boekenland. Natuurlijk moest ik het daarom zelf ook lezen. Heksen en magie hoorde ik, en dat leek me wel wat. Toch was dit boek helaas niet wat ik er van verwacht had..
Algemene gegevens
Titel: The Graces
Auteur: Laure Eve
Uitgeverij: Faber & Faber
Aantal pagina’s: 432
Genre: Young Adult, Fantasy
Serie: The Graces #1
Het verhaal
Everyone said the Graces were witches.
They moved through the corridors like sleek fish, ripples in their wake. Stares followed their backs and their hair.
They had friends, but they were just distractions. They were waiting for someone different.
All I had to do was show them that person was me.
Like everyone else in her town, River is obsessed with the Graces, attracted by their glamour and apparent ability to weave magic. But are they really what they seem? And are they more dangerous than they let on?
Mijn mening
The Graces is een ontzettend mysterieus boek waar voor mijn gevoel het verhaal heel langzaam op gang kwam. Ik had verwacht dat dit mijn nieuwe favoriete boek van het jaar zou worden, maar helaas gebeurde eigenlijk het tegenovergestelde. Ik kwam heel moeilijk in het verhaal en deed dan ook erg lang over het boek, omdat er voor mijn gevoel steeds maar niks gebeurde.
Rond bladzijde 200 begon het eindelijk wat spannender te worden en kon ik me er iets meer toe zetten om door te lezen. Die avond las ik het boek dan ook meteen uit, dus de laatste 200 pagina’s gaan echt een stuk sneller dan de eerste helft.
Ik vond De Graces geen leuke personen, want ze waren naar mijn mening allemaal een beetje arrogant en voelde zich verheven boven de rest van de ‘normale’ mensen. Dat soort mensen vind ik heel erg vervelend, dus eigenlijk irriteerde ik me daar nog al aan. River (die naam vind ik zo prachtig, trouwens!) vond ik daarentegen een prima personage om uit te lezen. Ik vond haar niet heel bijzonder, maar dat was ook niet de bedoeling. River vind zichzelf namelijk nog al een nobody.
De gebeurtenissen die in het boek als onverwachts moesten overkomen, zag ik grotendeels al aankomen. Ik ga niet spoilen natuurlijk, maar er zijn een aantal plottwists die ik al aan het begin of op de helft van het boek voorspelt had. Ik zat dus eigenlijk een beetje met een anticlimax gevoel toen ik het boek uit had.
Eigenlijk vond ik River het enige echte intrigerende personage, omdat ik van haar nieuwsgierig werd. Ik wilde weten wat er met haar vader gebeurt was en waarom ze zo introvert is. Aan het einde van het boek maakt River een grote karakterontwikkeling door en dat is dan ook de rede dat ik benieuwd ben naar het vervolg. Ik wil graag weten hoe River zich in het volgende boek zal gedragen.
Helaas was dit boek dus totaal niet wat ik ervan verwacht had. Het kwam naar mijn mening langzaam op gang en ik vond de personages waarom het allemaal draaide niet leuk. Toch las de tweede helft van het boek wel lekker door en ben ik benieuwd naar het volgende deel. Daarom geef ik The Graces drie sterren.
The Graces is voor €10,99 te koop op bol.com.
Vond jij dat dit boek wel aan de hoge verwachtingen voldeed?
My Pink Fairytale 
Oww, je leest nu Beloved. 🙂 Man, die moet ik weer eens herlezen, voor de 80ste keer of zo. Okay back on topic, het zou best kunnen dat je nu bepaalde boeken aan het ontgroeien bent. Dat je dit boek misschien 2 jaar terug wel een extra ster had gegeven.
En niet alle personages hoeven aardig te zijn, of leuk gevonden te worden. Soms is een niet-leuk personage ook heel interessant. Maar dan moet het wel passen in het verhaal, anders krijg je inderdaad zo’n scheef-gevoel. Van ‘Ik had dit personage aardig moeten of willen vinden’. Gelukkig heb je er wel genoeg van genoten. En wie weet heb je iemand anders op het idee gebracht om dit boek toch te proberen, en vinden die het geweldig 🙂