Het was alweer een tijdje geleden dat ik een classic las, maar toen we To Kill A Mockingbird gingen lezen voor mijn boekenclub was het weer zover. Ik was al lange tijd benieuwd naar het boek en had dan ook best hoge verwachtingen ervan. Of die verwachtingen uitkwamen licht ik toe in deze recensie!

Algemene gegevens 
Titel: To Kill A Mockingbird
Auteur: Harper Lee
Uitgeverij: Penguin Random House
Aantal pagina’s: 487
Genre: Classic
Serie: To Kill A Mockingbird #1

Het verhaal
Meet Scout, the narrator of this book. Her story is one of Deep South summers, figths at school and playing in the street. The spooky house of her mysterious neighbour, Boo Radley, sags dark and forbidding nearby. Her brother, Jem, and her friend, Dill, want to make Boo come outside. 

Her story is about justice. When Scout’s father, a lawyer, agrees to defend a black man against an accusation by a white girl, he must battle the prejudice of the whole town.

It’s about imagination – not just the kind you need for childhood games. Because you never really know a man until you stand in his shoes and walk around in them. 

Mijn mening
Het schrijven van deze recensie is moeilijk, omdat ik zo veel te zeggen heb en tegelijkertijd een beetje sprakeloos ben. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit boek ge-wel-dig. Ik had in het begin van het boek nooit verwacht dat ik het zo mooi zou vinden. Het verhaal is eigenlijk heel ‘normaal’, maar juist daarom is het zo ontzettend realistisch en geloof je elk woord.

Je volgt het verhaal vanuit het oogpunt van Scout. Aan het begin van het boek is zij zes jaar en aan het einde acht. Haar broer Jem is vier jaar ouder dan zij en ze hebben van jongs af aan al een hele sterke band, omdat er in het dorpje waar zij wonen, Maycomb, Alabama, bijna geen andere kinderen wonen. Scout is totaal geen meisje-meisje en loopt dan ook altijd te ravotten met haar broer, tot grote ergenis van haar tante Alexandra, die juist wil dat Scout zich als een echte lady gedraagt.

Het verhaal bestaat eigenlijk uit drie delen: in het eerste deel zijn Scout, Jem en Dill bezig met het bestuderen van het Radley huis en willen ze Boo Radley naar buiten laten komen, in het tweede deel focust het verhaal zich op de rechtszaak waarbij de vader van Scout en Jem, Atticus, een zwarte man verdedigd en in het derde deel komen deze twee verhaallijnen eigenlijk samen.

Vooral het deel over de rechtszaak lees ik als een trein. Ik kon me echt goed voorstellen hoe het er daar aan toe ging, ook al ben ik nog nooit in Amerika geweest. Het dorp waarin Scout en Jem opgroeien is heel erg bevooroordeeld en zien zwarte mensen als ‘trash‘, ook al doen ze geen vlieg kwaad. Als Atticus, zelf blank, de partij van de zwarten kiest in de rechtszaak krijgt het hele gezin vooroordelen van het dorp over zich heen. Het is heel bijzonder om dit uit het oogpunt van een kind te lezen, want voor Scout zijn alle mensen gelijk.

Ik zou nog uren kunnen doorpraten over het verhaal, maar dan verveel ik jullie alleen maar. Wat ik probeer duidelijk te maken is dat dit verhaal veel verschillende lagen bevat die je onmogelijk in één keer kunt doorgronden. Daarom wil ik dit boek heel graag nog een keer lezen over een tijdje, omdat ik dan ongetwijfeld nog meer nieuwe dingen zal ontdekken.

Het boek leest heel snel weg, ook al is het een Engelse classic (die vind ik meestal een beetje taai). Mijn exemplaar had vrij grote letters waardoor het wel veel bladzijdes waren, maar je bladerde er eigenlijk zo doorheen omdat het verhaal zo boeiend was.

Ik zou dit verhaal iedereen aanraden die op zoek is naar een boek dat je niet ongeroerd zal laten, en waar je nog lang over na zult blijven denken. Het heeft veel indruk op mij gemaakt en het komt dan vast niet als een verrassing dat ik dit boek vijf sterren geef.

To Kill A Mockingbird is voor €9,99 te koop op bol.com

Wat vond jij van To Kill A Mockingbird?