Voor de boekenclub van afgelopen dinsdag was het thema ‘Nederlandse literatuur’. We hebben namelijk best veel Nederlandse letterkunde studenten onder onze leden van de studievereniging, dus was de opkomst ook goed geslaagd! Normaal lees ik vrij weinig literatuur, maar toen ik dit boek uitlas was ik aangenaam verrast!

Algemene gegevens
Titel: De onderwaterzwemmer
Auteur: P.F. Thomése
Uitgeverij: Atlas Contact
Aantal pagina’s: 256
Genre: Literatuur, Drama

Het verhaal
Bij de nachtelijke oversteek naar bevrijd gebied, in het laatste oorlogsjaar, raakt de veertienjarige Tin van Heel zijn vader kwijt. Een nacht en een dag en een avond blijft de jongen in de uiterwaard waken, turen, zoeken, maar zijn vader komt niet meer boven water. Als dertig jaar later, tijdens een Afrikaanse reis met zijn vrouw, het noodlot opnieuw dreigt, voelt hij dat de tijd gekomen is om alles recht te zetten.

De onderwaterzwemmer is een spannende en aangrijpende roman over de onherstelbaarheid van verlies en schuld daarover. En over redding, die komt wanneer je haar niet verwacht – maar die, onder water, steeds met je is meegezwommen.

Mijn mening
Het verhaal is opgedeeld in drie delen: het eerste deel zie je de hoofdpersoon Tin als jongetje die zijn vader kwijtraakt in de Tweede Wereldoorlog. In het middelste deel is Tin volwassen en gaat met zijn vrouw op reis naar Afrika. Het laatste deel laat Tin als oudere man zien.

Literatuur heeft altijd het extra beetje diepgang waar ik soms echt behoefte aan heb. Zoals iemand bij de boekenclub zei: ‘het is net een ui die je moet pellen.’ Bij dit boek is dat ook echt zo. Ik had het boek zo uit, maar pas later bedenk je allerlei dingen die onder de oppervlakte verstopt zaten.

De schrijfstijl is ontzettend vlot en heel bijzonder. Zo wordt er amper gebruik gemaakt van de directe reden en aanhalingstekens als iemand iets zegt. Het verhaal krijgt hierdoor een perspectief die volledig vanuit de hoofdpersoon Tin volgt. Je weet dus ook niet altijd zeker of iets echt gebeurt, of dat Tin het op een bepaalde manier interpreteert.

Ik kon me totaal niet identificeren met de hoofdpersoon. Ik vond het maar een vervelende man, om eerlijk te zijn. Hij zat om alles te zeuren en te mokken, maar aan de andere kant was dit soms wel op een erg grappige manier op geschreven. Daarnaast is Tin erg racistisch, wat niet echt een goede eigenschap is als je naar Afrika op vakantie gaat.

Hoewel ik me dus niet kon identificeren met de hoofdpersoon, werd ik wel snel in het verhaal meegetrokken. Alles is heel levendig en ‘echt’ geschreven, waardoor je er snel vanuit gaat dat het allemaal echt gebeurt. Alle gebeurtenissen zijn erg realistisch waardoor het niet moeilijk is om jezelf in het verhaal te verliezen.

Het onderwerp van het boek is nogal deprimerend: schuldgevoelens, wrok en de dood. Toch was het verhaal zelf niet deprimerend, tot een bepaalde gebeurtenis. Daarna was het allemaal erg verdrietig en had ik erg medelijden met Tin. Gelukkig werd dit alles aan het einde op een bepaalde manier rechtgezet, waardoor het verhaal mooi afgesloten werd. Ik was erg blij met het einde, want alles leek toch op een bepaalde manier op zijn pootjes terecht gekomen.

De onderwaterzwemmer is, zoals het zelf ook al zegt, een aangrijpende roman over de onherstelbaarheid van verlies en het schuldgevoel daarvan. Ik vind dit echt perfect omschreven. Daarnaast las het boek erg fijn en snel weg. Toch is dit niet een boek dat me voor altijd bij zal blijven, daarom geef ik dit boek drie sterren.

De Onderwaterzwemmer is voor €19,99 te koop op bol.com

Lees jij vaak Nederlandse literatuur?