De afgelopen weken hebben jullie kunnen lezen wat ik van De IJzerkoning (#1) en De IJzerprinses (#2) vond. Over de eerste twee delen van de Iron Fey series was ik laaiend enthousiast. Ik was dus heel benieuwd hoe het derde boek me zou bevallen (lees: het laatste boek wat uit Meghans perspectief is geschreven). En ja, ook dit boek stelde me niet teleur.

Algemene gegevens
Titel: De IJzerkoningin
Auteur: Julie Kagawa
Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
Aantal pagina’s: 382
Genre: Fantasy, Young Adult
Serie: The Iron Fey #3

Het verhaal
Mijn naam is Meghan Chase. Ik dacht dat het voorbij was. Dat Ash en ik eindelijk samen konden zijn nu we allebei verbannen zijn uit Nimmernimmer. We hebben een hoge prijs moeten betalen, maar het was het waard. Alleen, is het wel echt voorbij? Hoef ik geen moeilijke keuzes meer te maken? Geen offers meer te brengen voor de mensen van wie ik hou? Nou, niet dus! De valse koning van het IJzerrijk zit achter me aan. Hij is uit op mijn magische krachten. Krachten die ík niet begrijp of kan beheersen, maar die hém oppermachtig zullen maken. Tegelijkertijd blijk ik de enige te zijn die hem kan tegenhouden. De enige die kan voorkomen dat het oprukkende ijzer heel Nimmernimmer vernietigt. Waarschijnlijk krijg ik er spijt van, maar dat zien we dan wel weer. Eerst maar eens leren hoe ik een zwaard moet vasthouden en hoe ik die magie onder de knie krijg. Eén ding is zeker: het wordt erop of eronder. Voor mij, voor Ash, voor ons allemaal…

Mijn mening
Het begin begint heel zoetsappig en eigenlijk te ‘perfect’. Je weet gelijk al dat er snel weer iets zal gebeuren waardoor alle rust zal worden verstoord. En dat gebeurt vrij snel. Aan de ene kant vond ik dat best sneu voor Meghan en Ash, aan de andere kant was ik blij dat de actie er meteen goed in zat.

Het verhaal was weer goed opgebouwd, net als de vorige twee delen. Al vanaf het begin werkt Julie Kagawa toe naar de ‘eindstrijd’, waarvan ik wist dat hij deze keer spannender dan ooit zou worden.

Wat ik heel mooi vond, was de worsteling die Meghan doormaakte met haar IJzer- en Zomermagie. Ze kon haar magie niet gebruiken omdat deze twee werelden te erg met elkaar in constrast staan. De ontknoping hiervan, en wie hier invloed op had, vond ik echt heel goed bedacht.

Ash was, zoals ook in de vorige twee delen, een heerlijk personage. Ook Grimalkin, Puck en nieuwe karakters zoals Vlijm en Panne mocht ik graag. Meghan vind ik een prima hoofdpersoon, maar waar ik me soms een beetje aan ergerde, was dat ze af en toe ontzettend naïef is. Een voorbeeld hiervan is toen ze het briefje van Rowan (haha) kreeg waar op stond dat de valse IJzerkoning haar wilde ontmoeten. Puck en Ash zijn meteen op hun hoede, maar Meghan denkt doodleuk dat de valse koning vrede wilt sluiten?! Dat vond ik een beetje onrealistisch. Ze heeft al zoveel meegemaakt, is al zo vaak besodemieterd en alsnog dacht ze op dat moment dat de valse koning al zijn werk wilde laten vallen. Meh.

Aan het begin van het boek (en eigenlijk in de IJzerprinses al) was ik benieuwd naar de onthulling van de valse koning. In het boek worden er langzaam al lijntjes uitgezet naar wie deze persoon kon zijn. Naar mijn mening jammer genoeg iets teveel lijntjes, want toen de IJzerkoning onthuld werd was het voor mij helaas geen plottwist meer. Desondanks was het goed bedacht.

Ik vond het boek dus heel erg goed, maar had wel wat kleine dingetjes aan te merken. Desalniettemin heb ik enorm genoten van dit boek en hoewel ik het einde niet zo leuk vond (op sommige vlakken is het niet helemaal een happy end), had het ook wel weer iets heel cools. Ik ben heel benieuwd geworden naar deel vier van de reeks, de IJzerprins. Deze is namelijk uit Ash’ oogpunt geschreven en als ik de flaptekst lees raak ik héél nieuwsgierig.

De IJzerkoningin krijgt van mij vier sterren.

De IJzerkoningin is voor €9,95 te koop op bol.com

Wat vinden jullie van de Iron Fey serie?